Hergün bir avuç korkuyla uyanıyorum
bu senin gitmiş olabileceğinin korkusu yar,
bu senin unutmuş olabileceğinin korkusu gül.
Çok sürmez sonra ezgi kanatlarında duymaya sesini
anılar depreşir, yürekler durulur
Korkular ertelenir bir başka sabaha
Oysa sen olmayan sen hep aynı yerdesin
yüreğimin derinliklerindesin.
Geçmişten kalan bir alışkanlık belkide
seni sevmek.
Sokaklarını yokluğunla dolaşırken gecemin
isimsiz sabahlara senin adını koyuyorum şimdi.
Kayıt Tarihi : 11.5.2001 00:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!