Seni Sevmek Kaderim Şiiri - Saffet Çakır

Yağmur yüklü bulutlarla geldin
Bir sevda sabahı
Bende ki Keremin
gözyaşıyla demlenen ahı.
Bir bıçak sırtı bu sevda
Şimdi buralarda hederim
Ben de böyle istemedim
Seni sevmek kaderim.

Boğazımda düğümlenirken heceler
Sen saçlarınla dantel işliyordun
gümüş mavisiydi senli gökyüzü
Gözlerinde güneşi gördüm
Dokundum hayalimde ellerine
Miller ötesinden.
Çektin aldın beni buralardan
Saçının tellerinde gölgelendim.
sabahladım yüzünün aydınlığında.
Adınla kaybolur hüznüm, kederim
Bende böyle istemedim
Seni sevmek kaderim.

Serçe yüreğime yükledim en sarp dağları
Çeliktendi zincirler, kıramadım ağları.
Kehkeşanlara kaçmıştı öksüz umutlarım
Gözlerime düşer şimdi yağmur yüklü bulutlar.

Akılsız aklım düştü aşk gerçeğine
Gözyaşlarımı diktim Yusuf gömleğine
Şimdi üstad Mecnun görse beni
Ne derim!
Ben de böyle istemedim
Seni sevmek kaderim.

Minnacık yürekte saklanan bahar
Dağların ardında kaldı yâr.
Şimdi buralarda hederim
Ah yarim!
Seni sevmek kaderim.
Sorsalar,
yüreğime sessizce sızdı derim
bir vefasızdı derim...