Seni seviyorum kadın..
Hergün biraz daha bittiğini bilsemde ömrümün...
Seni seviyorum...
Uzak diyarlara olan merakımı bağışla,
Bu sensiz kalma korkumun avuntusu kadın
Cesaret ettiklerim aymazlıktan öte birşey değil..
Kaçışlarımın beni hep fırtınaya çektiğini bilirsin
Yorulduğumda...
Ben sende buldum denizlerin en dingin halini..
Göçmen kuşlarının gökyüzünde ahenkli dans edişlerini
Bir yabani hayvan misali korkarak yaşarken bıçak sırtında
Şefkatli dokunuşlarınla uyandım her daim kucağında..
Seni seviyorum kadın...
Cehennemi sen gittiğinde gördüm...
Cennet ayak izlerinle geldi bana..
Seni seviyorum kadın..
Yıkılmışlığımın duvar işçisi
Vurlmuşluğumun Safiye Hüseyin'i
Bilmiyorum...
En son ne vakit söyledim
Seni sevdiğimi..
Ama bilmelisin ki,
Utangaç yüreğimi
Sakladığımda kendimden,
Ben hep sana sığındım gizliden…
Susarak konuşmaktan,
Utanarak sokulmaktan yoruldum..
seni seviyorum kadın
seni seviyorum...
İstanbul 17 Nisan 2007
Oktay PurhanKayıt Tarihi : 28.5.2010 22:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!