Seni Seviyorum Ahmet Şiiri - Arife Kalender

Gözlerin yarı uykuluyken
saçın dağınık, ayağın çıplak
gripten yatarken, kavga ederken benimle
küskün giderken işe
görürüm perdenin gerisini, duvarın ardını
adını parlatırım, tozunu alırım harflerin
başka gök, başka mezar yok ki bana
seni seviyorum Ahmet

bilirim içinde
içini çeke çeke uyumuş bir çocuk var
asker var komutandan dayak yemiş
yanağının bir yüzü bu yüzden hep kırmızı
bu yüzden bağışlıyorum
hıçkırarak uyardığın karanlığı

ikimiz de biliyoruz susarken
başımıza biri vurabilir
tek ayak üstünde durabiliriz günlerce
bu yüzden sevişirken
seni senin elinden zor alıyorum Ahmet

kanayan odalar mı, evler mi
silsem merdivenleri mermer resimler
granit parçaları ve keser
yontar ömrümüzü
her şeyi bir şeye bağlarız
çerçeveye yerleşen yüzlerimizin ardında
sen ve atlar
ben ve atlar
koşulardan başka neyimiz var

en çok ikindilerde özlüyorum
aklıma tütün kokan bıyıkların, terli gövden gelir
bardağı tutan elin, yüzüme bıraktığın hüzünler
aklıma dünya nimetleri gelir be Ahmet
yaram iyileşir
sarılır kollarım boynuna

erik ağacına aniden kar yağar gibi
yemeğe dalgınlıkla fazla tuz atar gibi
çukura düşer gibi yolda
korktuğum, kavuştuğum, ayrıldığım
sensiz günlerin boyu uzuyor
ufacık kalıyorum Ahmet

teninin kokusunda
gövdenin altında saklandım
kahırlı bir gece bekçisiydin
alıştığın yoldu bedenim
ah be Ahmet
seni ne çok sevdim