Seni Seviyorum Şiiri - Mustafa Ata

Kederliyim bugün
tenime rüzgar değse,
fırtınalar kopuyor,
ruhumda!
Üşüyorum bugün nedensiz,
ben üşüdükçe,
sevginden yoksun yüreğim,
hazan mevsimlerinde kalmış
yapraklar gibi titriyor.
Kalbimde bir sızı
gönlümde sevdan bıçak sırtı,
yürüyorum karanlık sokaklarda.
Gelip geçen gölgelerde
yüzünü arıyorum beyhude.
Geceyi dinliyorum,
hüzün dolu akşamların
dinginginliğin de,
canım diyen sesini duyuyorum,
ürperiyorum.
Heyecan fırtınasına tutuluyorum,
özlemin bir kat daha artıyor
yüreğimde.
Gölgeleri sen sanıyorum,
hızlanıyor adımlarım,
sarılmak istiyorum sen,
sandığım gölgelere.
Sonra;
gölgelerin yerini hiç,
tanımadığım insanlar alıyor,
anlamı yitik gözlerle bakıyorum
onlara.
Sokağın sonunda bir çift görüyorum,
öpüşüyorlar,
yine üşüyorum.
Bu kez fırtına yüreğimde kopuyor,
isyan dalgası sarıyor bedenimi,
haykırmak istiyorum kadere;
neden sevgilim yok yanımda
neden ona sarılıp koklıyamıyor,
ipeksi saçlarına dokunup,
alev dudaklarından öpemiyorum.
Gülümsüyorum geceye,
bağırsam ne olacak,
duyacakmısınız sesimi
ne kader nede sen.
Ama!
tüm yaşamlara,yaşanmışlara,
kaderimle birlikte herşeye inat,
ve de
sana rağmen,
SENİ SEVİYORUM!
30.07.2010 Menemen