Yıllar böyle geçip gidiyor

seni seviyorum diyorum
yıllar böylece akıp geçiyor

sevimli saçmalıklar beynimi yormaya başladı yine
bu gece hasta olabilme ihtimalini yaşıyorum
içimin yandığını hissediyorum
zaten öfkem doruğunda neredeyse çıldıracağım
savurduğum küfürler yetmiyormuş gibi
ateşim otuz sekizin üzerinde
kendimden geçmiş bir halde
sayıklıyorum galiba neler söylediğimin farkında olmadan

yalnızlıktan hoşlanıyorum veya öyle sanıyorum
yalnız kalınca aklıma bunaltıcı şeyler geliyor
bir duygunun ilerisinde arzular bunlar
düpedüz buna aşk derler,yalnızlığa aşık
ışık pencereden girmiş hala yatağın üstünde
camdan yansıyan gölgelerle oynaşıyor
hiç bir aşkın ilacı icat edilmedi henüz
aşk ancak kendiyle tedavi edilebilir derler
yalnızlıkta ,ancak yalnız kalmakla bence

ilk önce yalnız olduğumun farkında olmalıyım
bazen yalnızlık için her şey yapılabilir
bir öfke anında bir buhran dakikasında
yalnızlık içinde ölebilirim
istikbali, hali,mazimi,her şeyimi feda edebilirim

konuşmak çoğu kez hiçbir düğümü çözmez biliyorum
susmak gerek bazen uzunca bir zaman
uzunca bir zaman yalnız kalarak
pencereden arka bahçedeki manzarayı seyretmeli
bazen albümdeki en mutlu resimlere bakmalı
en budala zamanlardaki en eğlenceli resimlere

vakit gece yarısını geçtiği saatler
masa saatinin etrafında kızılcık şerbetiyle dolu sürahi
bir de çiçek desenli bardaklar
aynanın üstünde kan çanağına dönüşmüş bir çift göz
yalnızlığın efkarına kapılıp körkütük sarhoş

gün ağırıncaya kadar beklemeler
rüzgar eser ,dallar sallanır yapraklar dökülür
ah edip bir yağmur tanesi gibi düşerler
kızılcık şerbeti içip kendimden geçtiğim gibi
anılardan başka bir şey düşünmez olurum
yalnızlığa aşına olduğum vakitler

benzim sararır solar
hiçbir ilaç ,hiçbir dua fayda etmez
an olur eririm ,an gelir yanarım fitil fitil
bu gamlı yürek büyük derde düşmüş
kurtulması zor çaresiz dertlere
içim yanmış ,tutuşmuş bir kere
düşlerim hep yalnızlıktan taraf
kanıma işlemiş yalnızlıktan yana her ne varsa
kıyamete kadar ruhumun içinde sükun edip kalacak

yaprakları dökülüp kuruyan ağaçlar yine yeşerecek
toprağa bahar gelip de kuşlar ötmeye başlayacak
ağaçlarda ve bahçelerde çiçekler açacak
ben yalnızlıktan asla vazgeçmeyeceğim
yine mum gibi eriyip akacak yüreğime
yalnızlık mı
seni seviyorum diyeceğim yalnızlığa
yıllar böylece akıp gidecek

redfer