Ben, seni sevdiğim günden beri,
Sana bir defa, “seni seviyorum” dedim, diyebildim.
Bir daha fırsat bulup da sana “seni seviyorum” demedim, diyemedim.
Demek istedim, sana “seni seviyorum” demeyi, hep istedim,
Ama sen, bunu engelledin, çünkü sen, beni sevmedin, sevemedin.
Ben seni sevdikçe, sen benden kaçtın,
Sen kaçtıkça, ben seni daha çok sevdim,
Ben seni hep sevdim, seni en çok ben sevdim,
Sen buna rağmen, benim seni sevmemi istemedin.
Ben seni hala neden seviyorum,
Neden bu kadar çok seviyorum,
İnan ki, bunun nedenini, ben de bilmiyorum.
Belki seni,“sen” olduğun için,
Belki de gizemli biri olduğun için,
Kim bilir, belki de kaderimde adın yazdığı için seviyorum,
Ama şu bir gerçek ki,
Seni gerçekten çok seviyorum.
Dedim ya, seni sevdiğim halde,
Sana “seni seviyorum” demek istediğim halde,
Sana bir türlü “seni seviyorum” diyemedim.
Sana “seni seviyorum” diyemiyor olabilirim,
Ama bunu yazmaktan da aciz değilim.
Kalemimin de yardımıyla, bütün yüreğimle,
Senin duyamayacağını bile bile,
Şiir defterimin derinliklerinde,
Sana “SENİ SEVİYORUM” diyorum,
Ve bunu söylerken, asla yalan söylemiyorum,
Çünkü seni seviyorum.
Kayıt Tarihi : 7.10.2007 15:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celil Altun](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/07/seni-seviyorum-602.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!