sözcüklerimin bittiği tükendiği yerdeyim
Aklımın gidip geldiği delilik çağıma veriyorum yalnızlığımı
Senin üzerine düşen solmuş bir çiçekten ibaretim
güneş ışığıyla beslenir aşk 'ı görüp aldanırdım.
Sadece tahammülüm kalmadığından
...bilinç altıma kapatırdım gözlerini
Sebebini bilmediğim yalnızlık üşüşüyor bedenime
etrafımda sapık sapık konuşanlar
Sadece kendilerini düşünen havalı insanlar
Dünyanın nefesini içine çeken sen
Ve seni içime çeken ben
Yürüyorum durmadan
senin yaptığın gibi ardıma bile bakmadan
gözlerimi mahrum bırakıyorum gözlerinden
satırlarıma damlatıyorum aşkı, iki kelimeyle
Seni seviyorumlarımdı haykırışlarım.
Kayıt Tarihi : 26.3.2011 14:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yasemin Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/26/seni-seviyorum-1030.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!