Ruhum sona yaklaşmışçasına
Sen böyle en yakın yabancıyken bana
Hissizleşmemin en tabi sorumlusu
Bu hayat denen bekleme salonu
Aynalar var tabi umutsuzluğumu
Bir kırbaç gibi yüzüme vuran
Zihnimde parçalara ayrılmış aynalar
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta