Seni severken öğrendim de
İnsan rüyalarını bile özlermiş
Hiç almasa bile sinermiş kokusu ruhuna
Uykusunda bile duyarmış sesini
Seni severken öğrendim de
Pişman olunmazmış sevgiden
Yatağını bile yadırgarmış insan onsuzsa
Rüyalarına da kızarmış sevdiğini anlatmayınca
Seni severken öğrendim de
Hatrına geldiği an gülmekmiş sevgi
Gelmeyeceğini bilse bile süslemekmiş yollarını
Göze almakmış bütün sonsuzlukları
Seni severken öğrendim de
Pırıl pırıl bir şeymiş sevgi
Karanlık ruhları bile aydınlatırmış
Her mutsuz insanın da ilacıymış
Seni severken öğrendim de
İnsan kendine bile kızarmış
Niye onu benden çok sevdin diye
Ama hiç soramazmış bunu kendine
Seni severken öğrendim de
Her mevsim buram buram aşk kokarmış
Dökülen yapraklar da seni sayarmış
Her seferinde beni ıslatan yağmurlar da
Seni severken öğrendim de
Tatlı bir yorgunluk gibiymiş sevgi
Sinirlenince yağmura bile kafa tutarmış
Neden onu sayıklamıyorsun benimle diye
Seni severken öğrendim de
Dengesini bozarmış insanın sevgi
Her gün aklına da düşermiş ama
Bir kez olsun şikayet etmezmiş
Seni severken öğrendim de
İlham ne büyük bir şeymiş
Hep keşfedilmeyi beklermiş ama
Senden başkası da bulsun istemezmiş
Seni severken öğrendim de
Pek büyük bir şeymiş sevgi
Bıraksam tüm dünyaya yetecek ama
Ben kimseyle paylaşmak istemiyorum seni
Kayıt Tarihi : 6.3.2018 18:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevva Öztapacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/06/seni-severken-ogrendim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!