Hiçbir kış,
Senin gibi üşütmedi yüreğimi.
Hiçbir yaz,
Senin kadar yakmadı tenimi.
Ne gece,
Yokluğun kadar karanlıktı,
Ne de gündüz,
Varlığın kadar aydınlık...
Hiçbir rüzgâr,
Böylesine dallarımı kırmadı,
Hiçbir yağmur,
Gözyaşın kadar ıslatmadı.
Ne ölüm,
Hiddetin kadar korkutucuydu,
Ne de doğum,
Şefkatin kadar huzurlu...
Seni sevdim seveli,
Mevsimler mevsim değil,
Nefes alıp versem de,
Yaşadığım hayat değil.
Ne sabahı beklerim,
Ne de gece olsun isterim,
Ne sana gelebilirim,
Ne de kapından gidebilirim...
Hiçbir sevda,
Senin kadar beni benden almadı.
Ve hiçbir aşk,
Beni can evimden böyle yakmadı.
Ne şifa bulurum bundan böyle,
Ne de ölebilirim.
Ne seni unuturum,
Ne de başkasıyla gülebilirim...
Kayıt Tarihi : 30.4.2017 22:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hiçbir kış, Senin gibi üşütmedi yüreğimi. Hiçbir yaz, Senin kadar yakmadı tenimi. Ne gece, Yokluğun kadar karanlıktı, Ne de gündüz, Varlığın kadar aydınlık...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!