Seni sevdim be.. Şiiri - İbrahim Özdemir 2

SENİ SEVDİM BE ..........

Canımda canan,
Baht güneşimin ufkunu sardın,
koy gölgelerime düştün,
yayılarak dalga dalga,
ıragımda olsanda,
sana dokunamasamda,
seni gözlerimde
msn de döktüğün kelimelerinde
kördüğüm attın içimde,
Tutuklu kaldım üç günlük mazide,
söküp atamadım yüregimden,
hep filiz veriyor duygular,
bitmiyor heyacan hıçkırıkları,
yürüyorum karanlık sokaklarda,
Ümitler devşiriyorum ama çaresiz,
Meçhullerde yanık kalan ateşim,
efsunlu bakışlarda kalan çaresizliğim
gözlerinde nur,
gönlüme ilaç,
zarif endamın,
baş tacım,
benim kaderim ol,
menekşe,zümrüt bakışlı,
gece ve gündüzüme bahar,
hasret pınarlarıma alın yazgım,
dermansız dertlerime tutul,
çekme bu karşılıgı belli olamayan bu çileyi,
acaba karşılıksız sevgiyi,
ölüm hayatın her köşesinde
ecel her sokak başında pusudayken,
ecel bile seni benden alacak kadar gaddarsa,
bende ölüme meydan okuyacak kadar çılgınım,
aglayacak kadar günahkarmıyım,
göklere çıkacak kadar masum,
karşılıksız yaşadıgım aşkta huzursuzum
kapalı sırlar içinde dünyam
tek sen varsın
cesur degilim kaybecek kadar,
kazanmak için zıpkın gibi güçlü
her uyanışımda sen,
aynı kentte olmak seninle,
aynı havayı solmak
uykusuz gecelerimde düş gibi
karanlık gecelerimde güneş gibi,
buz tutmuş gecelerimde ısıtan ateş ol,
saklı tutalım umutlarımızı yıldızlardan,
umutlarımızı istifleyelim
kırgın gecelerin
üşüyen tutsaklıklarıyla,
zindanlara hapis olmuş,
karanlılara inat,
hep sabahlarım olsun,
sisler ötesinde,
daima gün dogumları iştahlansın
yüregimi koparıp,
yüregimi sana sunarım
seni sevdim be...........
sen dersin hep YÜREGİME ugrarmısın.

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR