Bir annenin çocuğunu sevdiği gibimi hayır,
peki çocuğun anneyi sevdiği gibimi hayır.
Bir ateş düştü içime,
Su içtim olmadı,
Yaşadım gezdim gördüm,
yine olmadı.
Kimseyi gözüm görmedi,
neydi bu anlamadım.
Kimisi aşk diyordu,
bana göre değildi,
belki sonsuz sevgi,
çoğalan giderek artan
seneler sonra hala kalbimi çarptıran
Kaybedeceğim diye korktuğum,
gidecek diye üzüldüğüm
Sonsuz bir duygu
Bunu ancak böyle seven anladı.
Hayatım oldu, suyum ekmeğim oldu,
Çocuklarımın babasıydı
Hayatımın anlamıydı.
Allah, peygamber sonra oydu
Onsuz hayat ölümdü.
nural61
Nural Tiryaki
Kayıt Tarihi : 25.12.2006 18:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!