Sonbaharın serinliğinde yürürken bir başıma caddeler boyu
Ayağımın altındaki yaprakların hışırtısını nameler ederek düşlüyorum seni
Her bir adımımda doğa en derin uykusuna yatmaya hazırlanırken seni seyre koyuluyorum Doğadaki yansımanı …
Bir ağaçtım senden evvel kışa hazırlanan yapraklarını sarartıp solan
Şimdilerde ise dört mevsim çiçek açar oldum
Her mevsim bahar yani…
Her gün günlük güneşlik…
Hiçbir şey canımı da acıtmıyor artık…
Yakmıyor yüreğimi…
yüzümde hiç bitmeyen bir papatya gülümsemesi
Tenimde gül kokun…
Senin gelişini turnalar haber vermedi
Fallar söylemedi inanmamda zaten fallara
Yüreğinin çağrısı yüreğime iletildiğinde henüz çiçeklenmemişti yüreğim…
Şimdilerde ise turnaları gönderiyorum sana …
Papatyaları kuş kanadında taçlandırıyorum saçlarına
Eğer bir akşam …
Bir gece diyelim istersen
Varlığın varlığımın yanında vücut bulursa
İşte o an zaman anadan en değerli hazinesini çalmış olacağım….
Kayıt Tarihi : 3.10.2006 09:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)