4 Ağustos 1999 - Eskişehir
Ben kim bilir kaç gece, ölümü andım şehrin kuytularında
Yaşamayı öğrenemedim.
Büyümeyi öğrenemedim.
Uçurumlar vardı insanlara aramda.
Ben çok geç kaldım sanıyordum ki
Bir ışık rastladı o gün bana,
Nisanın yirmi ikisi, akşam karanlığında
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta