sen
'kapanacakmış aynalar bana
varsın kapansın'
diyorsun
tanıyorum
seni sesinden
uykularımdan geçen
küstah bulutu anımsatıyorsun
silik varlığımın yerine
gölgemi çağıran hayat
sen
sen
istanbulsun
istanbul panik
sözlerim çıplak
bir beyazlık işte
hangi düşte
ışısa yarınlar
biçimlenemeyen anlamlara çıkar
çıkar
koy önüne
gözlerini
ellerini
ve
diğer organlarını
tartışsınlar yaşadıklarını
ki oluşturasın kimliğini
sen
sen
toprağa konuştuğum
kızların aşka ve ekmeğe yürüyüşünde
bir slogan ahengiyle
aşınmış dudak uçlarında
seyiren neden
sen
sen
kalkıp duygularımı kurşuna diziyorsun
bilmediğim dillerde
konuşmalar yapıyorsun
bir kalabalıksın ki
ardında gün
yaşlı bir sokağa isabet ediyor
bir gençlik
dirlik içinde
gençlik içinde
sen
sen
avcısın
şafak vakti dönmeyensin
işte vurduğun
ruhum
röntgenine bak
alabildiğine
temmuzu çok
yüreğime
kış çöküyor işte
bak bakacaksan
çukurova ısınmadan
nereme istersen
sen
Mart'93
ANKARA
Kayıt Tarihi : 18.1.2008 21:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!