Seni Sensizliğe Bağlayan Gece...

…
Seni sensizliğe bağlayan geceye sıraladığım lanetler,
Gözle görülmemiş, ayak basılmamış bir yere giderken ben
Arkamdan mendil sallayacak bir el bile yokken
Peşimi bırakmıyor.
Terk etmek istesem, attığım tokat hafif. Kaçmak istesem, adımlarım ağır
Ve içimde bir zerk gibiyken bu kahır
İsminin tek bir harfini bile unutmak mümkün olmuyor.
Ben sensizliğe alışmaya çalışırken, yalnız
Kıyı uzak bana, dibine vurdum şehrin.
Ayaklarım ıslak ama sessizlikten üşüyorum.
İntikam alıyor ettiğim lanetler, sesimi duyan bulamıyorum.
Bir yığın kelime geçiyor aklımdan, düşünmek yetmiyor cümle kurmaya.
Anlatamayınca kendini devriliyor saatler.
Ben görmemiştim yelkovanın akrebe kaprisini.
İstemeyince duruyor zamansız.
Zamanı durdurması gereken anı da bilmiyor. Ve tanımıyor gözyaşını.
Bir arabanın arkasına bağlı tenekeler uğulduyor kafamda.
Şimdi üç şeyi yaşıyorum, üç şekle giriyorum bir arada
Şehir oluyorum, deniz
Ve sensizlik oluyorum, bensiz
Böyle huzuru yaşıyorum
Seni yaşatıyorum içimde herkesten habersiz.