30.08.2000 Ağrı Patnos Derecik köyü
Mahkum ettin beni,
Sensizliğe ittin beni,
Ben sana meftun,
Sen bana riyakar oldun.
Gözümde hep bir yanış vardı.
Seni sensiz yaşamaya mecburdum.
Vavelyalarımda çoğalttım seni.
Gülüşleri çalınmış deryalara yolculuk...
Yıkılmış harabelerden geçmişi aramaya
Bir başka sevdayı sensiz yaşatmaya
Çabaydı.
Seni sensiz yaşamaya.
Kaçarken uçurumda,
Daldan düşen bir yaprakta,
Güzel gülüşünü yakaladım.
Bak hayal kurdum yine
Seni sensiz yaşamaya.
Bahar Sancak
Kayıt Tarihi : 24.7.2022 23:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
24.03.2021 14:14 -14:24'te 27. Şiirim Sevgili Oktay Andiç kardeşime armağandır
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!