Zavallı dilim lal oldu sana beni anlatmaktan,
Kimi zaman haykırıp, kimi zaman fısıldamaktan,
Hem gözün kör olmuş senin, hem kulağın sağır,
Diz bağlarım çözüldü, peşinde koşmaktan.
Seni nereye koydum böyle mübarek, kaf dağı mısın?
Bir paçavramı, paha biçilmez hint kumaşı mısın?
Emir erin gibi, hazır beklettiğin gönlün isyanıdır bu,
Selam vermeyi bile bilmeyen, rütbesiz paşa mısın?
İşte bende kırdım en sonunda esaret zincirlerini,
El alem toplasın, salındığında dökülen incilerini,
Bende acı patlıcanı kırağı çalmazda sayende,
Sen hangi hekim kapılarında dindireceksin, sancılarını?
Ağır geldi yükün taşıyamaz oldu bu yürek seni,
Zamanıdır, alıp sevdamı terkedip gitmek gerek seni,
Belki sustuğumda, yamacından koptuğumda ayarsın,
Sarhoşluğunun tadını çıkar, sana bıraktım bilerek seni.
Ömer BAYCAN 01.03.2021
Kayıt Tarihi : 19.12.2023 11:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!