Bana çok sevdiğim birini hatırlatıyorsun
Gözlerine bakınca o'nun resmini görüyorum
Belki de o'nun gözlerinde sen varsın
Dudaklarının arasında süzülen o güzel sözler;
O'nun sesiymiş gibi kulaklarıma gelen.
Ya o'nun sesi!
Hayat bukadar acı olmamalıydı.
Acaba!
Düşünüyorum da benzer-çift yaradılış sadece benim için mi?
Yoksa yaradanın sevilen kulumu yum ben?
Yada acıları bana sürekli çektirmem için mi buluşturdu
o, uzaklarda, hayallerde yaşamakta
Ama sen!
Sen acıları tattırmaktasın bana
Gözlerin gözlerime bakıyor, gülümsüyorsun
Her gülüşün, bakışın bana o'nu hatırlatıyor
İnan!
Seni seviyorum, en az o'nun kadar
Belki de fazla!
O yok!
Artık sen varsın.
O'nu göremiyorum benimle konuşmuyor,sözlerini de
dinlemiyorum.
Uzaklarda ama çok uzaklarda belki
Başka ellerde, gönüllerde
Suçsuzum!
Suçsuz olmam da suç sayılır bence
Çünkü sana bakıp ta kendimi; kendi içimdekileri
Anlatamıyorum...!
Seni ne kadar sevdiğimi cesaret edip te
Seni, sana anlatamıyorum!
Seni seviyorum inan!
Süleyman Kaya
Süleyman KayaKayıt Tarihi : 9.12.2005 16:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!