Seni Özlüyorum Şiiri - Yıldız Bilgin

Hatırlarım o yemyeşil orman evindeki dünyamızı
Sen odunları dizerdin şöminenin yanına
Çam kokan havanın içeriye dolduğunu hissederdim
Şömineyi yakışını izlerdim her akşam bıkmadan

Elele yan yana koyun koyuna beraber olurduk
Ben o bal rengi gözlerinde arardım mutluluğu
Ellerinden yayılan sıcaklığı hissetmek isterdim
Sokulurdum sana beni hiç bırakma diye

Bir düş aleminde yaşar gibi geçiyordu günler
Her gecenin sabahında yeşeren bir ağaç gibi
Yeni güne taze şen ve mutlu başlardık ta ki!
Sonsuzluğa giden yolda beni yalnız bırakana kadar.