Seni Özlemek Bir Ömür Fırsatıdır Ölümsüz ...

ay vakitlerinde eskirken kent
yarı aydınlık bir açık renktin
seni görmedim hiç çünkü
tanımadım
yokluğun bile yok
sen yok musun? ...

ay vakitlerinde yüzün
tahminlerime sığmaz
apartman camlarında
pis bir toprak kahvesi uçuşur
ellerimi üşüten bu soysuzluk
bu piçleşmesi anın
duman kokularıyla dolar kahkaham
anlarım sen yoksun...

sesime özenmeyi bırak
bendeki bu kimse senin kimsen değil
ben sesimi hiç özlemedim çünkü
bir gün özler miyim ki? ...
ve bugün tüm çarşı ayakta alkışladı
aceleci giyinişimi
ya da ben öyle sanmak istedim
koca koca izbe işhanları
sıkıcı bürolar
oyun salonları
özlem dolu mağaza çalışanı kızlar
ama aralarında hiç çiçekçi dükkanı yoktu
kendime işporta malı bir saat aldım
zamanla açmamak için aramı
zamanı düşünmek ve düşlemek yeter bana
istemiyorum seni....

sana ulaşmaya çalışmakla
kirlenir çamaşırlarım
seni özlemek bir ömür fırsatıdır
ölümsüzlük sıfatlı
ve ay vaktindeki yüzün kahkahamdır
ha ha ha
bilir misin? ...