sahi seni
kalan mevsimleri yüreğine doldururken bahar
bin yıllar biriktirirken gün doğumları
çocukluğun yıldızlı gökyüzünden çok uzakta
dağlarda mı bıraktı rüzgar
gurbette bırakır gibi
çizilince esmer günleri içimizin
bir kaç kırlangıç geçer uzak şehirleri
eskimiş mevsimlerin külüyle
kanatlarında ozanların unutulmuş dizeleri
ve göz yaşından ibaret dünler
kendiyle konuşur gibi fotoğraftaki yokluğun
bak bu sözümüz işte hatırlaması yakın
bu sabaha beş var şarkısı memleketin
insan kıramıyor güneşin doğmadığı yeri
dönüp dolaşıp harflere değiyor şiir
uzun kışlar bekliyor sabahı
hangi annenin sustuğu ninnidir ağladığımız
hala orada mıdır
o rüzgar
o mevsimsiz yangın
o topraklar
1
Gelsen
Sessiz harflerinden okusan mevsimleri
Kısa şiirler yazsan nisanın baharla geldiği zamana
Yoksulluğu azalsa düşlerin
işte böyle kayboldu zaman
içi boşaldı suyun
dağ eksildi
küçük ırmak sen bu elden gideli
bozuldu bahçeler bağlar
eklenirdi yeşil gözlerine
sonsuz zaman
yelkenler fora
sonsuz denizler geçerdi senden
içinde efsun
sen Maraş'tan bir rüzgarın çocuğu olmalısın
alnında şark çıbanı
dilinde hoyrat
belli
hiç deniz öpmemiş gözlerini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!