İlk bakışta seni seçti gözlerim. Bir film çekimi değildi. Görür görmez bir kor gibi, yaralı sinemin içine düştün. Yanmalıydım, tutuşmalıydım bu aşka. alev alev yanıyorum şu an...
Yaralı yüreğimle sevdim seni. Yüzündeki gülümsemelerinle sardım yaramı. Siyah saçlarından kopardığım tellerle bağladım yaramı.
Yıldızlar kadar uzaktasın şimdi ama parmaklarımı açıp sol göğsümü avuçladığım zaman sıcaklığını sezebiliyorum. Zalim bir avcıdan kaçan tavşan misali yüreğimin en görünmez yerine saklanmışsın. Yürek çarpıntılarını duyuyorum. Dedim ya çok uzaktasın ama güvendesin, yüreğimin içindesin
Bana gelişin bir yaz günüydü. Yolunu kaybetmiş bir serçe gibiydin. Ürkek ve mecburdun yaşamaya. Peşinde zalim duygular.. Kocaman bir orman gürühünün içinde en ince dalıma kondun. Taşımalıydım seni. Oysa çok kırılgandım o zamanlar.. Ama dayandım.. Düşmemeliydin. Çünkü ben de sevmiştim seni.Al şimdi, yüreğim senin. Direnirim kırılmam. Yaşarım senin için.
Hazan mevsimi şimdi. Ormanlar renk renk. Binbir renk tonu var ormandaki yaprakların. Bir üflesen hepsi düşer gazellerin. Sanki hepsi emanet duruyor tutundukları dallarda. Senin konduğun bir dal var. Yeşili daha yeşil. Ucunda bir tomurcuk. Sana yaşıyor bu hazanda.
Uçup gitme uzaklara. Kal konduğun bu dalda. Oy içini. Yerleş içine. Sitemlerine aldırma, seni çok sevecektir bu yüreğim.
Biliyorsun. Usanmayacağım seni sevmekten. En sitemkar zamanlarda bile çok güzelsin. Güldüğün zaman çok güzel oluyorsun. Çocuk gibi şen oluyorsun. Gözlerinden yıldızlar saçıyor. Başını çevirdiğinde sağa sola, saçlarının esintisi tarıyor yüreğimin kırışıklarını. Hayat veriyorsun bana. Renk oluyorsun içimdeki duygulara. Resmini çiziyorum mutluluğun.
Seninle çoğaldım, seninle çoğalıyorum. Kurumaya mecbur bir dalken seninle gür bir orman oldum. Yaşam için tek ihtiyacım senmişsin. İmanım, hasretim, ekmeğim suyum hep sende gizli. Seninle yaşamaya başladım. Seninle artıyorum. Bir damla iken şimdi bir derya oldum.
Seni çok sevdim çok.
Seni severken yıldızları, güneşi, balıkları, çocukları, çiçekleri de sevdim. İsimleri ile sesleniyorum yıldızlara. Geldiğin günden beri hiçbir çiçeği koparmadım.. Bütün çiçekler senındir çünkü
Seni severken şiir de yazıyorum. Edebiyatı sevdim, kelimeleri sevdim. Hece hece seni heceliyorum. Boyun kalem, yüzün kağıdım oluyor. Mısra mısra biriktiriyorum seni..
Hani demiştin ya su ve toprakla beslenir bitkiler. Ben de senle besleniyorum. Sen olmasan yaşayamam ki ben. Çünkü şırıl şırıl akıyorsun şah damarıma.
Keskin bir bıçak gibi kesip atıverdin içimdeki yarayı. Nasıl anlatabilirim ki içimdeki mutluluğu.
Bayram sabahındaki bir çocuk kadar şenim. Seninle aydınlanıyorum. Senınle yaşıyorum.
Çünkü seni o kadar çok seviyorum ki…….
...................................................................................
''''''Saçlarından bir tel aldım
Haberin var mı yar yar
Haberin var mı?
Ben gönlümü sana verdim
Haberin var mı yar yar
Haberin var mı?
Gözden ırak dilden uzak
Ben seni sevmişim eyvah
Haberin var mı yar yar''''''''' Türkü sözü
Cengiz ÖzkanKayıt Tarihi : 4.11.2008 16:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)