Seni Mutlaka Görmem Lazım

Ben seni her gün unutup,
Sonra ki gün,
Yeniden, yeniden seviyorum,

Seni muhakkak görmeliyim,
Yoksa,
Esmiyor rüzgarlar,
Dal yaprağa küsüyor,
Hazansız Düşüyor yapraklar,

Mutlaka görmeliyim seni,
Göremezsem,
Denizler mavisini yitiriyor,
Dünyam kumral oluyor,
Tüm gözler ela,
Görmeliyim seni,
Bırak da,
Normal dönsün dünya.

Kayboluyorum yalnızlığımın kalabalığında,
Puslu bir şehir gecesiyim,
Sanki Benden kaçmışsın da,
Sende beni arar gibiyim,
Mutlaka seni görmeliyim.
Görmeliyim seni mutlaka

Bulmalıyım seni,
Ellerimi yitirdiğim gün,
Çekmiştin ellerini benden,
Öpemiyorum ellerini işte,
Alma ellerini elimden.

Mutlaka Görmeliyim seni.
Kaybettim Ellerimizi,
Tutunamıyorum
Sensiz hayata yeniden…

Seni mutlaka görmeliyim,
Sen gittiğinde,
Dakikalar saniyelerini unuttu,
Çalışmıyor saattler zaman durdu,
Takvimler sayıları unuttu,
Zamansızım artık, Geçmiyor günler,

Şiirler gebe,
yalnızlığımı doğuruyor,
Gel de adını sen koy,
Yalnızlığım çok üşüyor.

Mutlaka seni görmeliyim,
Ben çok sensizim, çok,
Yok/SU/n ya,
Şimdi sorsalar bana nasılsın diye,
Yaşıyorum bile diyemem,
Gelmesen de,
Ben seni görmeden de çok severim,
Dünde olduğu gibi, Dinde olduğu gibi,
Gelmesen de,
Ben seni hiç görmeden de severim,
Dinde olduğu gibi…