Seni Koparmadan Severim Dalında

komşu bahçedeki güller açmış rengarenk
çiçeklerdeki renkler arasında var bir ahenk
gülümseyip duruyorlar her gelip geçişimde
bazen de boyunlarını büküyorlar sen yoksun diye

rüzgar estikçe öylesine muhteşem kokuyorlar ki
çeşit çeşit kokular içinden ayırıyorum seninkisini
çektikçe çekerim seni içime hiç doymamacasına
uzatırım ellerimi sana seni koparmadan severim dalında

dün gece yarısından sonra öyle bir düştün ki aklıma
bir çivi gibi çakıldı kaldı gözlerim o anda bir tek sana
razıydım sabahlara değin seninle göz göze bakışmaya
yeter ki sen de ömrün boyunca gözlerini benden ayırma

27.03.2007
Hüseyin Erdoğan