Seni İlk Kez Sen Ağlarken Hİissettim

Hiç duymadın sana her bakışımda yürek çarpmalarımda oluşan sen tınılarını.
Fark etmedin gözlerinin için de karış karış huzur arayışlarımı Bilmediğim bir yolculuk belki benimkisi sana gelen.
Ama farkındayım
Artık sana bir adım daha yakınım binlerce kilometre uzaklığımdan.

Biliyor musun?
Artık haykıra biliyorum seni odamın sarı duvarlarına geceleri. Soğuk değil yatağım,yalnız değil yastık ve yorgan
Ve korkmuyorum korkmaktan
İstanbul ağıtları tırmalayamaz oldu kulaklarımı
Geceleri martılar misafir başka bir yalnıza, sensize
Kayıp bir tek zaman kalmadı seni düşünmekten
Gece başka bir güzel, gündüz başka

Biliyor musun?
Seni yaşıyorum ve sana yaşlanıyorum her geçen gün

Ne bir çiçek oldu seni benzetebildiğim,ne bir şarkı, nede bir şiir
Kokladığım da sen, dinlediğim de, okuduğum da
Garip gelecek belki ama bu şehir yazıyor seni bir elinde kağıt bir elinde kalem Beyoğlu’na
Seni çalıyor çamlıcasın da ıslığıyla.

Şimdi sana yaktım sigaramı
Dışarısı sisli, puslu
Camda yansımış yüzüme bakıyorum
Sana bakıyorum gözlerimden
Yine güzelsin ve yine benimlesin olabildiğince.
Annemin anlattığı masallara daha bir inanıyorum
Artık ben pamuk prensese aşık prensten yanayım
Ferhat’tan yanayım, aşığım, aşık
Aşığım ellerine, tenine, sesine,seni anlatan her şeye.

Biliyor musun?
Ben seni düşlüyorum uykularımın en sen tarafların da
Sağıma dönsem yatağımda seni öpüyorum
Soluma dönsem sana sarılıyorum.