Seni iki satırda yazıp geçmek vardı da!

Seni iki satırda yazıp geçmek vardı da!
Ne elime kalem, ne dilime bir kelam alabildim
Seni ıssız şehirlerin karanlığına hapsetmek vardı da!
Ne aya nede yıldızlara söz geçirebildim

Yağmur çamur yollar misali üzerine basılmazdın da!
Ne engel nede uzaklık dinleyebildim,
Yürüdüm yolunda katlanarak her cefaya da!
Sana ne bir adım ne bir mesafe yaklaşabildim

Senden geçmenin, elbet vardır bir yolu da
Ne aradım nede önüme çıkan yolda yürüyebildim
Her şey gibi vardır bu hikayenin bir sonu da!
Ama ne başlayabildim, nede sona erebildim...