Yok yere terkedilişin... Şiiri - Ömer Koç

Kim bilir, bu yokluğuna yazılan kaçıncı sitem,
Yokluğuna hüküm giyeli, bitmez tükenmez bendeki matem,
Böylesine kaybolup karanlığa gidecektin madem,
Bana çektirdiğin bunca çile,bunca eziyet neden...

Şimdi eğer mutluysan,benim mutsuzluğumla mutlusun,
Ben mutsuzken,bilmemki sen hayattan ne kadar umutlusun,
Birgün, mahvettiğin hayatlar,senden çektiklerinin hesabını sorsun,
Umarım veremediğin hesapların içinde de yok olursun!

Artık diyorum ki! acısına iç titretmektense geçmişin,
Aç kapıyı içeri girsin,bunca zaman kapında beklemişin,
Bir sonu olmalı bu beyhude bekleyişin,
Ve adı şerefsizlik konulmalı yok yere terkedilişin...