Seni Görüyorum Şiiri - Seçil Oğuz

Sayfalarına bile dokunulmayan ağlayan bir kitap gibiyim.
Umutla açıp, bir kenarda unutulup küflenmiş bir elma yada,
Yada sözleri unutulmuş, bir daha hiç bir sazın teline değmemiş bir şarkı gibiyim.
Ben sensiz hep eksik, hep anlamsız bir haldeyim.
Ökçesi kanayan adımlarla gelirken bana zaman,
Sesin yoksa, yüzün görünmüyorsa yaşamadan geçip gidiyorum.
Gecenin teni dokunurken yastığıma, farkına bile varmadan ağlıyorum.
Nemli gözlü bir sabah uyandırıyor beni,
Geceden farksız rengiyle...
Ve sen dokunuyorsun her şeyden evvel göz bebeklerime.
Kapının girişinde,
Pencerenin pervazında,
Belki deli diyeceksin ama,
Kuşların kanadında seni görüyorum.