Zaman su gibi akıp gidiyor,
Hiç durmadan.
Bir akarsu gibi,
Sessiz sessiz…
Bazen kuşların cıvıltıları,
Bazen de suyun ışıltısı.
Sessizliğini bozup gidiyordu.
Seni görünce,
O cıvıltılar, ışıltılar
Daha da yoğunlaştı.
Gözyaşlarım bir nehir gibi akıp,
Deniz suyunu oluşturdu.
Hiç durmadı.
Hep akıp gitti.
Seni görünce,
Seni görünce yeni doğmuş bir çocuk gibiyim.
Ağlıyorum hiç susmadan,
Neyin ne olduğunu bilmeden,
Sürekli ağlıyorum…
Karşına çıkıp haykırmak,
Bu nehir gibi akan gözyaşlarımdan kurtulmak istiyorum.
Ama çıkmaya cesaret edemiyorum…
Korkuyorum,
Utanıyorum,
Heyecanlanıyorum,
Çıkamıyorum işte.
Karşına çıkıp,
Seni seviyorum diyemiyorum.
Sadece uzaktan,
O nehir gibi akan gözyaşlarımla,
Bakıyorum sana öyle…
Kayıt Tarihi : 13.11.2012 18:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!