Görmem lazım seni Şiiri - Bayram Ataç

Yine aklıma düştü o kara gözlerin
Bağından çözülüverdi şu dizlerim
Kifayet siz kalıyor bütün sözlerim
Görmem lazım, benim seni görmem lazım

Hicranın içimi, kor olup kavurma dan
Beyaz kefenler, bedenimi sarma dan
Kara toprak, aciz bedenimi, alma dan
Görmem lazım, benim seni görmem lazım

Aklımı yitirip de, deli divane olmadan
Aşkının gülleri, bağrımda solmadan
Ömrümün kemali, bitip de dolmadan
Görmem lazım, benim seni görmem lazım

Kokladığım gülde, aldığım kokumsun
Cevabını bulamadığım, imge sorumsun
Sen benim kalbimdeki, tek doğrumsun
Görmem lazım, benim seni görmem lazım

Görmem lazım, yüzünü son bir defa
Fazla gerek yok, söyle üslü püslü lafa
Gözüm açık gitmeden, öbür tarafa
Görmem lazım, benim seni görmem lazım

Sen benim, diğer yarımsın, canımsın
Damarımda dolaşan, hayat kanımsın
Yaşama tutunacak, benim tek anımsın
Görmem lazım, ben seni görmem lazım

Yıkılıp ta düşmeden, sokakta bir yerlere
Kanım karışmadan, tenden akan terlere
Dermansız lekeler, düşmeden ciğerlere
Görmem lazım, benim seni görmem lazım

Gönül dünyama, ruhum devrilmeden
Yüreğim dertlerde, mum gibi erimeden
Sevgin ruhumla bir, mezara girmeden
Görmem lazım, benim seni görmem lazım

Gönlümde kırılmadan abu hayat bardağı
Gözüm olmadan, ağlamaktan kan çanağı
Çıyanlar gelip te kabirde öpmeden yanağı
Görmem lazım, ben seni görmem lazım

Vuslata geç kalıpta iş işten geçmeden
Aşkının hasretinden ciğerlerim pişmeden
Yaşadığım aşkın gönlümden düşmeden
Görmem lazım, benim seni görmem lazım

Seni acılar içinde, daha fazla özlemeden
Şu aciz bedenimi, ölümle sözleme den
Hicranın yüreğimi, yakıp ta közlemeden
Görmem lazım, benim seni görmem lazım