Seni Göremiyorum Anne Şiiri - Fatih Öncü

Dışarıda fırtınalar kopuyor anne
Saçlarımı yabancı rüzgârlar okşuyor
Nefes alamıyorum
Bombaların saçtığı kumlar
Gözlerime doluyor anne
Çığlıklarım çocukların boğazında kalıyor
Yutkunamıyorum
Sis sis etrafım karanlık
Seni göremiyorum anne

Depremler oluyor anne
Ruhumun derinliklerinde
Göçük altında kalıyor sevdiklerim
Ellerimi uzatıyorum
Ellerine dokunamıyorum anne
Üstüme yıkılıyor asırlar
Kımıldayamıyorum
Beni yanına çağır sana
Seni duyamıyorum anne

Irakta savaş oluyor anne
Düşüncelerim esir olmuş
Prangalara vurulmuş beynim
Zindanlar karanlık anne
Sesler, çığlıklar yükseliyor
Her gün ölüyorum
Güneşler doğmuyor geceme
Kucakla, sarılsana bana
Korkuyorum ama çok korkuyorum anne