Aynı gökyüzünü paylaşıyoruz doğru,
ama aynı ağacın gölgesinde değiliz.
Aynı yıldızları izliyor, aynı hayalleri kuruyoruz
farklı şehirlerde, farklı çiçekleri koklayarak.
Aynı güneşle aydınlanıyor etrafımız,
ama aynı havayı soluyamıyoruz.
Aynı mevsimde yaşıyoruz.
Ben yağmura şemsiye açarken,
sen kar tanelerini seyrediyorsun pencerenden.
Ellerin ellerimde değil.
Sesini duyamıyorum.
Sarılamıyorum sana.
Koklayamıyorum saçını.
Göremiyorum seni.
Göremiyorum seni.
Göremiyorum seni.
Kayıt Tarihi : 17.10.2018 21:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
10 EKİM 2017 SALI
![Savaş Barha](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/17/seni-goremiyorum-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!