Seni getirir Şiiri - Habil Karabayır

Yokluğunu içimde büyütür kalabalıklar..
adını her andığımda, biraz daha kıpırdar çocukluğum,
ve yüzünü görmediğim bir hüzün yakar yanaklarımı
hep sonunu görecek değiliz ya derim,sonra
bırak yarıda kalsın,ayrılığı konuşan adımlarım..
bakarsın yanık tenli bir yaz akşamı getirir seni..
yoksul çocukların paha biçilmez neşesiyle...
akşam iş yolunda biteviye hayatlarının mateminde
işçiler getirir seni..
uçurtmalar uçuran gökyüzü,kirli güvercinleriyle getirir..
belki deli deli kovaladığımız o sarhoş gökkuşağı..
ve belkide yağmur yağmur getirir bulutlar seni,
babamı bekler gibi beklerim,
solgun, kuru ayaz akşamlarda..
belki kışın sonunda aşık bir sonbahar getirir seni..
getirir belki...