Seni En Çok Ben Sevdim Şiiri - Cevdet Ay ...

Daha aşkın ilk nefesinde,
Adını duysam
Bozardım bütün ezberlerimi…
O vakitsiz gitmelerin keserdim yollarını!
Şuramda bir şey dururdu sevdadan
Tam şuramda
Bütün gelişlerine açardı kollarını
Sen bilmezdin!
Susardım çığlık çığlığayken yüreğim…
Şu sensiz geceleri parçalamak isterdim
Şu sensiz sabahlara bağırmak seni
Haykırmak bütün zamanlara
Dünlere
Yarınlara haykırmak
Seni en çok ben sevdim

Oysa sen
Bambaşka mevsimlerde açardın
Varamazdım yüreğinin kıyısına
Bakamazdım gözlerine
Ellerinden tutamazdım
Ama,
Ne vakit bir hüzün değse yüreğine
İçimde bir şeyler can çekişirdi
Ne zaman ıslansa senin kirpiklerin
Ben kanardım
Senin canın acısa
Acısını ta şuramda duyardım
Sen hiç bilmezdin

Yokluğunda
Gülüşüne hasret ne günler biriktirdim
O en kalabalık yalnızlıklarla bölüşürken yüreğimi
Kaç geceyi sana yazdım
Kaç sabah sana uyandım bilir misin sevgili?
Bilir misin
Ne demek sensizliğe mahkum olmak
Bir ömre sığdıramazken seni

Bir düşün
Silebilir misin gözlerinden özlemeyi
Bu özlem yangınını söndürebilir misin
Yüreğinde duyarda sensizliğin acısını
Anlayabilir misin
Nasıl bir şeymiş seni sensiz yaşamak
Belkilere bağlamak umudunu
Gelmeyeceğini bile bile beklemek yorulmadan
Sevmek
Nasıl bir kanayıştır yüreğinde bilir misin?

Ben gülüşlerimi sende bıraktım kaç zamandır
Ne gecelerim var yokluğunda ağlamaklı
Sen akar gözlerimden
Biliyor musun?
Bak, yine hüzün renginde gözlerim
Görüyor musun?
Sen çaresiz kaldığım tek şeysin ey sevgili
Anlıyor musun?

Şimdi nereye dokunsam sana değiyor ellerim
Nereye baksam seni görüyorum
Nereye gitsem sana varıyorum
Kaçışım yok
Kurtuluşum imkansız
Biliyorsun
Tepeden tırnağa sen doluyum
Biliyorsun
En çok seni yakıştırdım yüreğime
Ve biliyorsun
Seni en çok ben sevdim