Seni Düşünüyorum Şiiri - Aşık Ahmet

Karanlık bir gecede
Köşede duran sokak lambasının altında
Duvara sırtımı dayadım,
Seni düşünüyorum
Üzerime hırçın bir YAĞMUR yağıyor
Adeta gel beraber yağalım diyor.
Yağmur altında caddelerde geziyorum
Köşelerde, dükkanlarda,
Yağmurdan kaçan insanlar
Bakıyorlar dikkatle:
Acaba bunun derdi ne? der gibi
Yağmur altında yürümeye devam ediyorum.
Islaklıktan pantolonum bacağıma yapıştı,
Montum daha ağır geliyor artık
Ayakkabılarım ise su ile içiçe.
Eve gelmeme az kaldı
Ama şu an dahi aklımda sen
Seni düşünmeye devam ediyorum
Kendimce sorular soruyorum aklıma
Sen deli misin? Ne geziyorsun? diyorum
Cevabını da kendim alıyorum
Deli değilim ama AŞIĞIM
Eve gelmeme iki sokak kaldı
Bakkal Tanfer abinin ordayım
Köşeyi döndüm, aklımda sen
Mahalledeyim artık, evin önünde
Kafamı kaldırıp bakıyorum
Evin ışığı ve merakla bekleyen annemin gölgesi.
Canım sıkıldı, hala seni düşünüyorum.
Merdivende oturuyorum
Üstüm ıslak, ayakkabılarım çamur
Yavaş yavaş öksürmeye başladım
Ve annem kapıyı açtı.
Kapıyı araladım, ışığı yaktım.
Merdivenden çıkıyorum, seni düşünüyorum.
Eve giremedim, kapı önünde üstümü değiştiriyorum.
Bir duş aldım, pijamalarımı giydim.
Islak ve çamurlu elbiselerim
Adeta geri dön, yağmura dön diyor.
Ben ise şimdi dahi seni düşünüyorum.
Odama geldim artık.
Yağmur yok, gece karanlığı yok.
İşte sağda yatağım, karşımda televizyonum.
Yatağa uzandım, seni düşünüyorum.
Gözümü kapattım, ağzımdan iki söz çıktı.
SENİ SEVİYORUM...