Seni Düşünürdüm Şiiri - Yusuf Aldemir

Ağlamaktan yorgun düşmek
Ya da gözlerinden sürgün yemek, bilmiyorum
Acımı ne diye söyleyeyim, onu da bilmiyorum
Sevgimi anlayamazsın zaten,
Seni düşünürken şeytanı öldürmüştüm,
Çocukları beni hiç sevmiyor, senin gibi…
Hayır, seni onlarla bir tutmuyorum, sen daha betersin.
Ezidiler seni görseydi inançlarını tazelerdi.
Tabi putlara da adını koymak isterdim eski çağlarda
Veya gökyüzünü senden korumak falan…
Şimdi bir bardak çayım var, ruhunla demlenmiş
Tadı ne kadar iğrenç, tarif etsem babamdan küfür yerdim,
Nimete saygısızlık edilmesini pek sevmez kendisi.
Ama biliyor musun?
Hasretine art arda dikiş atarken kalbime gelmeliydin,
Bilirsin sorumluluk gerektiren şeyleri sevmem,
Sadece seni sevdim, bu kaideyi bozan istisnanın efendisi.
Geçen hayalin geldi, kapıyı suratına indirdim
Senden kurtulmanın yolu bir tek ölümdü,
Bu yüzden, seni düşünürken seni öldürdüm.
Çocukların beni hiç sevmiyor, senin gibi,
Evet, seni onlarla bir tutuyorum,
Onlarda senin gibi insanlığa zulümdü.
Zaten anlattıklarımın onda biri doğru olsa
Seni düşünürdüm?
-Metânet