Seni Düşünmek Neydi Öyle?

Seni düşünmek ölen anneme ağıt yapmak gibiydi durmaksızın, nefes bile alamadan
Seni düşünmek ağlamaktı saatlerce, bedenim yorgun düşüp kendimi hastane odasında bulana kadar.
Hayali bir hikâyenin kahramanına âşık olmaktı
Her gece beklemekti gelmeyeceğini bilerek.
Seni düşünmek hediyesiz geçen çocukluğun en yoksun anında Noel ruhuna bürünmekti bir yabancının
Sessizce bağırmaktı r tenha sokaklara
Seni düşünmek hiç durmamaktı arabayı
Küfürler savurarak trafiğin orta yerinde bir kavga çıksın diye heyecanla beklemekti
En uykusuz kaldığım gecelerde bile son kez iyi geceler demeni beklemeden uyuyamamaktı

Ah seni düşünmek,
Manasız bir işe koyulup kaybetmeyi en başta bilmenin haklı gururuyla kazandım demekti.
Bir romanda faydasız çırpınan Hint fakirinin yoga hocasına inanmaktı
Hayatın gurusu olmaktı seni düşünmek
Adı bilinmeyen bir adanın orta yerine oturup
Adını sevgilim koysun diye gülümsemekti belki

Seni düşünmek imkânsız sanılacak kadar büyük olan devlerin aşkını yaşıyorum sanmaktı
Senin hiç haberin yokken
En sinirli halimle elimde balta idam sehpasında ki adamın tepesinde dururken
-Son duanı oku be adam! diye irkilmekti aynı rüyadan
Seni düşünmek senin düşüncelerini benimsemekti
Her an aklına girme umuduyla Tanrı ya adaklar adamaktı çaresizce
İmanı ağaç dallarındaki dilek iplerine bağlayıp idam etmekti belki

Seni düşünmek
Her şeyden vazgeçtiğini düşünürken bir suçlunun vicdanına son kez seslenmekti,
Uyan! Uyan sabah oldu yine,
Seni düşünmek sonsuz düşlere gömülmek miydi be adam!
Gitme, seni düşünmek pişmanlıklarımı tekrar yaşayacağımı bile bile
Yeniden düşünmekti günün 24 saati boyunca
Ve inanmaktı o kahramanın bir gece yanında uyanacağına^!
İşte böyle bir şey seni düşünmek
Sadece seni ama…

Bulut Abla.