Seni Düşündüm Şiiri - Soner Güvendir

Dün seni onsekizinde düşündüm
Bayram havasında
Seni tanıdığım günü
Parklarda caddelerde
Seni beklediğim
Ay gibi parlayan gülüşünü
Sanki yanacakmış gibi
Elini tutuşumu
Ve yavru ceylan gibi ürkek
İlk öpüşümü
Dün seni onsekizinde düşündüm
Gidişini
Nasıl bir ayrılık bu
Ay buluta girmiş
Zifiri karanlık
Dün seni onsekizinde düşündüm
Mektuplarını
Telefonda
Beni okşar gibi seven sesini
Yedi tepeli şehirde
Bekleyişini
Gülen gözlerini
Denizi yararcasına
Beyaz köpükler içinde
Martı sesinde
Vapurda
Elini tutuşunu düşündüm
Dün seni onsekizinde düşündüm
Yağmur kar olsa da
Üşüse de ellerim ayazda
Otobüsü binip
Bitmeyecekmiş gibi gelen
Yolları aşıp
Yanına koşuşumu düşündüm
Yıldız parkında,Çamlıcada
Çingene falcılar arasında
Yanımda oluşunu
Sevginin o masum güzelliğiyle
Sıcaklığını duyuşumu düşündüm
Dün seni
Beyaz gelinlik içinde
Ömrümün en mutlu gününde düşündüm
Ayrılık yok artık
Yan yana yanımda
Bir elim omuzunda
Yaslarken başını göğsüme
Sıcaklığını düşündüm
Dün seni
Yavrumuzu dünyaya getirirken
Anne kokuşunu düşündüm
Dün seni
Cefakarlığında düşündüm
Geçirdiğim kazayı
Hastanede,dışarıda
Ağlamaklı sesini duyunca
Hıçkıra hıçkıra
Ağlamak istediğimi düşündüm
Bir çocuk gibi beni yıkamanı
Gömleğimi giydirmeni
Moral vermeni
Sevecenliğini düşündüm
Dün seni
Yıkıntılar arasından çıkarken düşündüm
Yanında olamadım
Sana birşey olsaydı
Neyapacağımı bilemeden
Çıldırasıya
Eve koşuşumu düşündüm
Dün seni
Çocuklarla yalnız başına
Yapayalnız bırakışımı düşündüm
Dün seni
Otobüste
Boğazım tıkanarak
Dokunsalar ağlayacak
Doya doya sarılamadan
Bırakıp geride
Bu ayrılığa gelişimi düşündüm
Dün seni
Gecenin güneşi
Ferhatın Şirini düşündüğü gibi
Yağmur altında ıslanarak
Gözlerimde
Gözyaşımla düşündüm