İpek sesinle uyurdum hep senin;
Beni ilk uyandıran yine sendin…
Sen, evlat kokusuyla sabahlarken;
Ana kokusunda, ninni söylerdin.
Sensiz gelen cennette, yoktur gözüm;
Tek, hasretinle yanmasın bu özüm…
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta