Seni Çok Sevmiştim, Her Şeye Rağmen

Seni çok sevmiştim, her şeye rağmen,
Kırık yanlarıma değen bir umut gibiydin.
Ömrümün yorgun kıyılarında
Sessizce büyüyen bir çiçek gibiydin.

Ben seninle çoğaldım, sen bende eksildin,
Ne acı aynı anda hem bahar hem kış olduk.
Söylemediğin sözlerde üşüdüm,
Söyleyemediklerimde kendimi unuttum.

Her şeye rağmen…
Yine de güzel yanın çoktu kalbimde,
Yine de ışığın düştü karanlık zamanlarıma.
Belki de en çok bu yüzden zordu gitmek,
Ve en çok bu yüzden acıttı kalmak.

Seni çok sevmiştim, evet…
Ama bazen sevgi bile yetmiyor kaderi yenmeye.
Şimdi bir sessiz teşekkür saklıyorum içimde:
“Benimle olduğun günlere…”