Gece gündüz seni çalışıyorum orta çagda elleri nasırlı demirciyim su veriyorum çelikten yüreğime sana doğru şekillendiriyorum hasretine dayansın diye ateşlerde dağlıyorum kalbimi, ismini bilmediğim bir kôyde marangozum çıkma orada kal diye mengenede sıkıştırıyorum gôğsümü, kıtlık kıran vurmuş yurdunda değirmenciyim kuşların ağzından arpa çalıyorum sabır taşımda eliyorum sana olan umudumu onunla besliyorum, mağbedinin ônünde garip dilenciyim seni senden dileniyorum.
Erol ÇolakKayıt Tarihi : 1.7.2024 17:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!