Fecr’in iştiyakıyla devran ederken gece,
İstanbul’un koynunda seni buldum Üsküdar!
Kalemimle kalbimden alarak bin bir hece,
Yüreğimden çıkmayan bir yer oldun Üsküdar!
Canı dilden aşkıyla beni böyle yakana,
Cemreli gözleriyle bana candan bakana,
Bu gönül pınarıma eksilmeden akana,
Kız Kulesi’ne doğru sevda vurdun Üsküdar!
Bir fısıltı, bir rüzgâr, ah Üsküdar Üsküdar!
Kim sevdi benim kadar? Ah Üsküdar Üsküdar!
Kayıt Tarihi : 22.12.2016 11:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!