Seni Benden Saklıyor Bu Zeytunî Gece

Mavi Kelebeğim,
ayakta,
penceremden sokak lâmbasının aydınlığında seyrediyorum hayatı
ağır aksak ilerleyen gün geceye dönüyor
bense,üryan yalnızlığımla dertleşiyorum
anılara dalıyoruz yankısız çözümsüzlüklerde
hüzün damlaları bırakıyorsun avuçlarıma
sürgün odamda tutsak gülüşlerim
ve bütün mavilerim Sana dair…
gel-gitlerde efsûnlu düşlerim…
ağaçlardan
kızıl-kahverengi-sarı tonlarında yapraklar yağıyor yerin yüzüne..
bulutlar süzülüyor kuğu edasıyla
duygularımın altından kayarken düşlerim bir bir
içimin çeperlerinde ritmik bir isyan dalga dalga…
kopuşlardayım gene…

kurşunî karanlık ağır ağır çekiyor örtüsünü üzerimize

ve gece hüküm sürmekte
ben ayaktayken halâ cam kenarında
gecenin Sana seslenişini duyuyor musun..?
kaderim böyle karanlıklarda Sana yanmakmış

eylül yangınlarına vuruyorum kendimi…
gözyaşları ve gönül yıkıntıları yüklü aya…
sessiz sedasız …
ölüm fısıltısı rüzgârlarla ulaşırmış
acılarımı sırtıma vurup geliyorum karanlığın
Sana benzeyen yüzünden…
yüreğimin yangınını şiirlerime sarıp demet demet
gül sızılarıyla sunuyorum Sana

bu zeytunî gece Seni benden saklıyor;
zamanın rüzgârının bana getirmesinden…
gecenin ritmiyle coşarak
gözlerinle raks et