Seni ben... Şiiri - Ahmet Elmalı

papatya yaprağında, saymadılar mı seni,
yaşarken öldürüp, ak'a mı sardılar seni,
yanımdan koparıp, toprağa verdiler seni,
seni ben, kalbimin, tam kalbine gömdüm.

mahşer de neymiş, cehennem de neymiş,
benimle mutluluk, hayalin de mi sahteymiş,
acı, ağlarken,sahte aşkını benden kaçırmış,
seni ben bahtımın en acı karası saydım.

sus kalbim sus, yalvarma aşka sakın artık,
çağlayan derelerde, esen yellerde kaldık,
köşelerde hapis, mutsuz kalplere asıldık,
seni ben kor kalbimin en kara ateşi yaptım.

hayatıma, uslan desen de artık uslanmaz,
ne yaparsa yapsın, sensiz bir işe yaşamaz,
en büyük, en yüce, aşlar da olsa aldanmaz,
seni ben, dünyadaki tek sevdiğim sandım.