Seni Beklerken Şiiri - Mehmet Nurettin Ü ...

Böyle geçmiş ömrüm seni beklerken
Beyaz kar yığınlarının altında
Çığlığın sessizliği ürpertirken
Ah! anlatmalıydım aşkı sana
Varlığıma tuzak kurmadan yıllar
Yüzümdeki poyraz kırışıklıklar
Hep kalacak sanıyordum bu gemiler yerinde
Yine hırçın çocuk diye sevecekti babaannem
Her zamanki gibi titreyecekti üstüme

Hani yıldızların altında uyuyan
Sıcak iklimlerdeki gülüşün
Zarif bakışların
İnce uzun parmakların
Sen nefret ederken bile seven
Kanımı donduran bu soğukta
Bakışları gözlerimde buz kesen
Siyah saçların dalga dalga ruhumda
Aklım donuyor anla beni
Ne Beşiktaş'tayım ne yaz akşamı Üsküdar 'da
Unut beni

Bu vuslat özlemi kabus bulutlarında
Yakıyor gözlerimi bir ince sızı
Sen varsın her pişmanlığın sonunda
Göçmen duygularıma inanacak ne vardı
Düşünmeden yarınları
Sabahlar olacak yine durmadan
Ateş ve ter kaplayacak bütün vücudumu
Sonsuz bir ferahlık
Sonra rahat derin bir uyku
Kavuşmayı beklerken bir tren garında
Vurulacak ansızın içimdeki uğru.