Geceleri güneşin doğuşunu beklerim
Şu karşı ki tepeden.
Kırmızı, turuncu karışımı
Bir gökyüzü...
Sonra altın sarısı olur.
Ruhumun kararmışlığını aydınlatır.
Ve masmavi bir tabaka.
Akşam olunca,
Yine unutur beni bu köşede
Çoban yıldızı.
Aldırmadan, çaresizliğime bakmadan
Terkeder
Unutulmuşluğun gölgesine...
Ve yine beklerim.
Gözlerim kapalı da olsa
Üzerime doğacak altın sarısıyla
Merhaba! Demeyi
Önce kendime, sonra sana.
Bilmediğim ve görmediğim.
Ben aslında doğacak güneşi değil,
Hep SENİ BEKLERİM.
Kayıt Tarihi : 17.11.2017 12:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!