Seni Beklerim Şiiri - Veyis Veyis

İçinden kopan fırtınaların önünde savruluyorsun,
Nara atıyorsun ulu orta korkmadan ve hırçınca,
Ellerinle koparıyorsun,Senin için yeşeren kan güllerini.

Yine yok oluyorsun dumanlı havada,yağan yağmurlarda,
Ayaklarımın ucunda,İplerin boynumda olduğu an,
Anlık kayboluşunu,
Yine kanatlanıyorsun izliyorum yine,
Sessiz çığlığımla gitme diyemiyorum.

Dumanlaşan gözlerimin önünde gidişini izliyorum,
Sineme doğru akan nehirler arasından,
Gidişini izliyorum,Puslu havada pusular içerisinde,
Gittiğini izliyorum,ayaklarımın ucunda yağlı ipler boynumda.

Sular yükselirken,ipler gerilirken,
Yine seni bekliyorum,son olarak,
Dinmeyen fırtınalar,sinmeyen seller,
Kopmayan ipler arasında,gidişini izliyorum.

Çiçekler yetiştirmeyen kara topraklar,
Kazılamayan mezarlar,okunmayan dualar,
Toprağa sığdırılamayan bir sevgi,
Seni bekliyorum son nefes alışımda.