Sana gelirken herşey mazide kalıyordu.
Geçmiş, gelecek, şimdiki zaman...
Sana gelirken hepsi vardan yok oluyordu.
Sana gelmek, senli olmak, seni düşünmek...
Bunlar zaman harici mefhumlardı sanki
Kokun hem geçmiştendi
hem de gelecekten.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Anlamlı yorumunuz için teşekkürler üstadım.
Evet, şairim gidemeyince
beklemek gerekiyor.
Haklısınız.
Zaten beklemek demek ümit demekti..
Ümit ise yaşamak.
Ama o bile yoktu.. bu da hayatı
cehenneme çeviriyordu.
Çünkü şairler hep ağlamak
zorundaydı.
TEBRİKLER SAYIN AYTEN
Anlamlı yorumunuz için teşekkürler üstadım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta